dijital fotoğraf kareleriyle çekilmiş kareler...
özlerini beğenmeyen kirpiklere rimeller sürüp yeniden geçiyorlardı yalan gözlerin karşısına. yeniden.. yeniden.. ta kii, sahte gülümsemeler alıcı bulana kadar.
kanatlı hayvanları koruma derneğinin ilk üyesi değildi. hatta baya da olmuştu üye olalı, iki yıl kadar. derneğin ileri gelenlerinin gönlünü almış, son seçimlerde başkanlığa bile adaydı. nitekim oldu da.
sürdüğü rimellerden mi bilinmez, gözü karaydı. hafif kıstı mı gözlerini kanatları kabarır, tırnakları hortlar, önündeki ava odaklanırdı. kim oldugu hiç önemli değildi, ama aynı family(a)'den olursa kan çıkardı, kaş çıkardı, ojeler çıkardı, rimeller akardı, gözlerin feri gelir, alın parlaklaşırdı, kan durgunluğunu söküp, hızlanırdı. hızlandıkça vücut ısınır, soğuk kanlılık kaybolurdu. eller ısınıp terlemeye baslar, kalp ayaklardan boyuna dengeye varırdı.
sürdüğü rimelden olduğu besbelli, yoksa oyle değildir biliriz. kanatlı hayvanları koruma derneği üyeleri sakin, sıcak kanlı ve koruyucudur biliriz. kimseyi satmaz, kimseye sırt donmez, sever, okşar, ve sevilir biliriz. çok da seviliyordu biliyor musun? üç beş itin kurdun dışında sevmeyen yoktur onu. dernekteki faaliyetleri döneminde ben de çok severdim onu. başkanlığın tadını iyi çıkardı, kanatlıları korudu, iti kurdu kovdu. sürdüğü rimelleri de düşmanlarını kaçırmak için gözünü karartmak amacıyla kullandığını düşündük.
ama öyle değilmiş, sürdüğün rimeller başına bela oldu. yapıştı üstüne çıkaramadı. kimdi bu gözünü karartan rimel? ne yazık ki, kanatlı hayvanları koruma derneği başkanı, başkanlık süresinin iki yıla dayanmasına bir süre kala, bir hafta sonu, dernek binasının 3. katında, iki horozu başka bir gözü karayla dövüştürürken yakalandı. apar topar götürdüler. dernek bir süre boş kaldı, sonra bir kaç insan geldi, derneği mühürleyip gittiler. dijital fotoğraf makinesiyle çekilen rimelli son fotoğrafı da bu oldu.
